در خاک می پیچد تنش را مرد غربت            دارد در این حـالت تمـاشا مرد غربت

باید تماشا کرد و خـون از چشم بارید            دریـا به دریـا هـمـنـوا با مـرد غـربت

هُرم نفس هایش پُر از تاثیر زهر، است            در آتش افـتاده ست گـویـا مرد غربت

او آب را پس می زند ای وای، ای وای            در فکر عـاشوراست آیا مرد غربت؟

یک شهر عاشق دارد و سرگـشته اما            تنها تر از تنهـاست این جـا مرد غربت

دردانـه ای بـوی مـدیـنـه با خـود آورد            خوبست دیگر نیست تنهـا مرد غربت

یک کهکـشان راه است تا فهمـیدن او            هفت آسمـان شد فاصله تا مرد غربت